VOLENDAM HET BEGON MET EEN DIJK. 

Volendam, wij zeggen Vollendam. Zes eeuwen geleden kwam hier de E of IJe in zee. Aan dit water was vier kilometer naar het noorden Edam of IJdam ontstaan. Het gebied dat in Volendam nu nog "De Meer" heet, een verlaagd gebied ten opzichte van de omliggende bebouwing, fungeerde als havenmond voor Edam. Toen Edam na 1357 een nieuwe en kortere west-oost verbinding van het Purmermeer, naar de Zuiderzee groef, kon de oudehavenmond "vol" of dicht gemaakt worden. Aldus begint de historie van Volendam met het maken van een dam of een afsluitdijk. Zoals ook in latere eeuwen een dam of een afsluitdijk zijn invloed zou doen gelden. Weldra vestigden:zich naast de boeren, die langs de oude dijk woonden, enkele vissers op deze dam. Vijf eeuwen lang was hun nederzetting niet meer dan een vergeten vissersdorpje. Zo handhaafde zich hier in een haast volkomen isolement de oude gewoonten, de klederdrachten en het oude katholieke geloof.  De oude Volendammers bouwden hun huizen op: palen, want de zee sloeg vaak over de huizen heen. De oudste bouwwijze kan men nu nog vinden op het Slobbeland. De huizen staan daar nog buitendijks, want de zee is niet meer gevaarlijk sinds op 28 mei 1932 de afsluitdijk, de Zuiderzee van de open Noordzee, afsloot. De geschiedenis van Volendam speelt zich dus af tussen het leggen van twee afsluitdijken. De eerste van 1357, de tweede van 1932, Langs de eerste dijk bouwden de Volendammers hun huizen. De  tweede dijk zette een streep onder de uitbreiding van Volendam als vissersdorp. Van de vloot van. 240 vissersschepen resteert nog een 20 tal IJsselmeervissers en een achttal Noordzeevissers. Alle echte zeevis is kort na 1932 verdwenen uit het zoet geworden IJsselmeer. Alleen de aal of paling en de uit Duitsland overgekomen snoekbaars hebben zich er goed ontwikkeld en bieden een zekere compensatie! Daardoor konden veel Volendammers blijven vissen en bleef Volendam wat het was, het meest typische vissersdorp van Nederland. Dit dorp handhaafde zes eeuwen zijn karakter, dankzij een volkomen isolement, en de taaie levenskracht van de vissers. Dat kon geen afsluitdijk vernietigen. Het tourisme is mede bevorderd, doordat het dorp door de Franse schilder Henry Havard, die in 1883 een reis me.t een tjalk, langs de Zuiderzee maakte en zijn kunstbroeders op Volendam opmerkzaam maakte, dat een grote indruk op hem had gemaakt. Een stroom artiesten volgde en zij werden door de Volendammers vriendelijk en open onthaald. In de periode 1875-1914, was Volendam een ware schilderskolonie. Het stond model voor 4000 à 5000 schilders. Naast het dagelijks werk neemt de Volendammer ook de tijd om zich te ontspannen. Zo zijn er veel sportverenigingen, waar velen ook internationaal bekendheid genieten. Maar niet alleen de sport is belangrijk, het VOOG, operakoor en Vocaal ensemble treden vaak in het buitenland op. Om de Volendammer klederdracht nog voor het nageslacht te bewaren zijn ook door de  Volendammer Dansgroep en de Showgroep kledingstukken aangeschaft en door hun optredens op diverse  evenementen wordt dit voor het nageslacht vastgelegd en in de lande getoond. Ook in Volendam wordt op de Volendammerdag  diverse klederdrachtgroepen uitgenodigd en loopt een deel van de bevolking  in de klederdracht van hun ouders.

Tot 1932 werden op het eiland Marken de huizen op werven (terpen) of op palen gebouwd. Dit was noodzakelijk, vanwege de afslag van het eiland en een eventuele watersnood. Op Marken staan de oudste huizen nog op de grootste terp, nl. de Kerkbuurt. Het gereedkomen van de afsluitdijk bracht hierin verandering en dit was ook de oorzaak van het verdwijnen van de visserij. Toen in 1957 het eiland middels een dijk een verbinding met het vasteland kreeg, werd het eeuwenlange isolement opgeheven. Dit had natuurlijk gevolgen voor de streekdracht, welke tot in de jaren dertig nog door alle eilanders gedragen werd. Het oorspronkelijke visserskostuum van de mannen had geen nut meer en zoals in vele andere voormalige vissersplaatsen, verdween dit uit het straatbeeld. De meeste oudere vrouwen daarentegen bleven de dracht trouw. Deze is veelkleurig en kent zeer veel variaties. Zoals voor de zomer en de winter, de lente en de herfst, Pasen, Pinksteren, een bruiloft en zelfs speciaal voor de Oranjefeesten. Het Marker Museum heeft regelmatig een tentoonstelling van de Marker Dracht(en)

 HOME (FOTOBOEK) 

 HOME (Marker Havenfeesten)