Twee markante Marker vrouwen staan in een weiland bij een boerenschuur.
Ze bekijken je.
Nodigen ze je uit om dichterbij te komen?
Zo dichtbij, dat je ze werkelijk leert kennen?

Regie: Lieke Benders

Spel: Lotte Vogel en Sarah Jonker

Regisseur Lieke Benders: ‘’De mooiste tijd uit mijn puberleven heb ik meegemaakt bij en dankzij Speeltheater Holland. Toen ik 14 jaar was, mocht ik meespelen in ‘De geheimen van Edam’. Een fantastisch project, vergelijkbaar met ‘Mysteries op Marken’. Dit project heeft ervoor gezorgd dat ik na mijn middelbare school voor de theateropleiding heb gekozen. Als theatermaker werk ik vaak op locatie en voor de jeugd. Voor mij ‘klopt’ dit project daarom aan alle kanten: ik ben weer terug bij het Speeltheater en mag op een geweldige locatie een voorstelling maken.’

 'Droogland'

Een boer en een boerin  – half geit half mens – slepen zich door een onvruchtbaar bestaan. Op de akker langs hun huis wil niets groeien. En hoewel een rondje op de kalender aangeeft wanneer het tijd is om te vrijen, laat het nageslacht op zich wachten. De twee spreken hun verdriet niet uit, maar hun onhandige bokkensprongen verraden hun onderdrukte pijn en verlangens. Een poëtische en tragikomische voorstelling met maskers en live muziek.

Regie: Elien van den Hoek

Regieassistentie: Inez de Bruijn

Spel: Anne Harbers en Michel Visser

Muziek: Radek Fedyk

Maskers: Daan Bakker

Vormgeving: Michiel Groothof

Regisseur Elien van den Hoek: ‘’De voorstellingen die ik maak, gaan altijd over ‘dagelijkse helden’. Geen helden die mensen redden of oorlogen voeren, maar mensen die een innerlijke strijd voeren om zich in het leven te handhaven, zoals het boerenechtpaar in ‘Droogland’.  Ik wil deze mensen op een voetstuk plaatsen en hun strijd in een troostrijk daglicht stellen, door deze te vervlechten met schoonheid en humor.

Elien werkt vaak en graag op locatie. Ze is zeer verheugd om nu op Marken te mogen werken: ‘’Ik kom al mijn hele leven op Marken om te zwemmen of wandelen. Wat een mooi eiland, de dijk, het water, de huisjes en het groen. Ook de weg er naartoe is prachtig. Vogels, koeien, schapen, de bootjes die uitsteken boven de dijk… Ik voel me er altijd een beetje op vakantie.’

 'Onderweg'

 'Waarom ik op Marken ben gaan wonen'

'Het mysterie van de Liefde of de mens is geen eiland'
Een onvervalste feelgood-movie tegen de achtergrond van het mysterieuze Marken.

Een vrouw woont in een huis op het water.
Behalve zij, woont er niemand meer.
Er is alleen het water, de wind en de vogels.

Op een dag spoelt er een man aan.
De vrouw is bang voor hem.
Hij ruikt anders, doet anders dan zij.
De man zingt liederen die de vrouw niet kan verstaan,
maar waar ze tranen van in haar ogen krijgt.
De liederen doen haar verlangen naar armen om haar heen
en naar schuilen bij elkaar voor de storm.
Maar hoe overwin je angst voor iets dat je niet kent?

Regie: Margrith Vrenegoor

Spel: Har Smeets en Annemarie Feltmann

Ontwerp toneelbeeld: Onny Huisink

Regisseur Margrith Vrenegoor: ‘’ Het leukste aan ‘Mysteries op Marken’, vind ik de uitdaging om in 15 minuten een voorstelling te maken met een kop en een staart, waar je normaal minstens 60 minuten over doet. En dat in een decor waar geen decormaker tegenop kan!’’

Klaas en Anna zijn vrienden.
Ze praten met hun handen want Klaas is doof.
Omdat Klaas niet leert praten als ieder ander,  moet hij naar het gesticht aan de wal. Dat is wat de dokter zegt, dus dat zal wel het beste voor hem zijn, zegt zijn moeder.
Om dit te voorkomen bedenkt Klaas een plan om zo snel mogelijk het eiland te verlaten. 
Maar door het water en het ijs wordt het een vlucht met een dramatische wending.

Regie: Lise-Lott Kok

Tekst: Saskia Janse
Vertaling script in gebarentaal: Merel Naomi van Zuilen  i.s.m. Orissa Oldenburger*

Spel: Edda Barends, Casper Wubbolts (schoolvoorstellingen), Daan Frumau (vrije voorstellingen)

Doventolen acteurs: Emmy Kauling, Erica Zeegers

Muzikant: Fiora Beuger

Ontwerp toneelbeeld: Onny Huisink

Pop: Saskia Janse

Deze voorstelling is speciaal geschreven voor een horende en een dove speler. De verhaallijnen zijn iets verschillend. De delen in gebarentaal worden niet vertaald voor de horende mensen en ook andersom wordt ook de gesproken tekst niet vertaald in gebarentaal. Toch kunnen beide groepen de voorstelling goed volgen. Soms krijgt de ene groep de informatie iets eerder of later dan de ander. Tenslotte krijgen beide groepen het hele verhaal te horen.

Bij de overige voorstellingen van Mysteries op Marken is bij de eerste wandeling van de dag altijd een gebarentolk aanwezig of er is geen tekst. Maar deze zal juist NIET bij Dwaze Klaasje tolken, omdat de opzet anders is.

Regisseur Lise-Lott Kok: ‘’Deze voorstelling wilde ik heel graag maken, omdat Klaas een dove jongen is, die door een dove acteur gespeeld wordt. Eerder werkte ik mee aan de voorstelling ‘Riket met de Kuif’ van Speeltheater Holland, waarin een dove actrice meespeelde. Al spelend tussen de acteurs, vertaalde zij het verhaal in gebarentaal. Door deze voorstelling ontdekte ik dat gebarentaal heel theatraal is. Het spreekt enorm tot de verbeelding. Het was mooi om te zien dat de voorstelling hierdoor leuk was voor horende én dove toeschouwers. ‘Dwaze Klaasje’ zal misschien nog interessanter worden, omdat de dove acteur nu niet het verhaal vertaalt, maar een eigen personage speelt die in gebarentaal spreekt met de andere spelers.’’

‘’In mijn voorstellingen werk ik altijd met live muziek. Als ik het script lees, hoor ik in mijn gedachten het geluid al. Het lijkt misschien vreemd om in een voorstelling met een dove acteur ook met muziek te werken, maar de snelheid, het ritme en de sfeer van muziek kunnen we aan dove mensen wel overbrengen. Dit levert een spannende combinatie op.’’