"Mijn moeder is geboren op Marken en mijn vader op Urk. Dus ik heb echt Zuiderzeebloed", glimlacht Fokke Hoekstra (1956). "De zee is een voortdurend bewegend decor.
Ik wandel graag langs het water,
daar doe ik inspiratie op."
Als zanger van de band Leuster is hij een actief pleitbezorger van de oude taal en cultuur van het voormalig eiland. "Er wordt op Urk veel gezongen. Het stikt van de koren maar niemand zingt in het dialect. Dat verbaasde me."
Tien jaar geleden richtte hij daarom een stichting op ter bevordering van het Urker lied. "Op mijn speurtocht vond ik Urker gedichten van onder meer de schoolmeester Tromp de Vries, vooroorlogse poëtische teksten uit de tijd van de Zuiderzee. Daarvan hebben we enkele op muziek gezet."
Het Urker taaltje is een 'overgangsdialect' met Friese, Amsterdamse en Deense invloeden. "Ik gebruik graag typische Urker woorden. Zoals 'damie' dat 'bijna' of 'binnenkort' betekent. Zo'n woord dreigt uit te sterven."
Hij heeft een drukke baan als adjunct-bankdirecteur maar zingt daarnaast regelmatig op bruiloften en partijen. "We maken luisterliedjes, cabareteske teksten over de gemeenteraad maar ook liederen met een boodschap. 'Drank & Drugs' is als waarschuwing bedoeld voor de jeugd."
Hoekstra citeert: "Ij wil d'r wel mie stoppen mar de drang die is zo groot/ ij wordt damie 21 maar z'n leven is al dood."
Religie speelt in Urk een grote rol, maar dat is bij de muziek van Leuster niet het geval. "We houden wel rekening met de cultuur van het dorp", benadrukt Hoekstra. "Door in het Urker taaltje te zingen, kun je je meer permitteren. Men neemt eerder iets aan."
Het Urker dialect is niet dood, stelt Hoekstra. Toch is de stichting hard nodig. "Met onze liederen hopen we de taal en cultuur nieuw leven in te blazen. Het nummer 'Oenze Bult' is zelfs een soort volkslied geworden. Maar we hopen ook dat anderen het dialect overnemen. En dat valt tegen. De vele koren wagen zich er nog niet aan."
Hoekstra betreurt het dat zijn dorp vaak negatief in de publiciteit komt. "We zouden achtergebleven en geïsoleerd zijn. Maar geen volkje is zo mondiaal als de Urkers. Onze visserij- en duikbedrijven doen zaken over de hele wereld."
Hoekstra roemt de lokale mentaliteit. "Hardwerkend en no-nonsense", vat hij samen. "De saamhorigheid is groot. De oude dorpskern is de parel van Flevoland, waar nog veel oude cultuur bewaard is gebleven. Wel vind ik dat Urk zo langzamerhand meer naar buiten mag treden." Voor Leuster ligt hier een taak. "We zouden graag een theatertour maken waarin we onze sterke kanten tonen, maar ook onze kwetsbare."
- Leuster met Fokke Hoekstra, Albert Visser en Douwe Gnodde: www.leuster.nl . Optreden bij Urker haven op 'pinksterzaterdag' 10 mei vanaf 10.00 uur.
Als zanger van de band Leuster is hij een actief pleitbezorger van de oude taal en cultuur van het voormalig eiland. "Er wordt op Urk veel gezongen. Het stikt van de koren maar niemand zingt in het dialect. Dat verbaasde me."
Tien jaar geleden richtte hij daarom een stichting op ter bevordering van het Urker lied. "Op mijn speurtocht vond ik Urker gedichten van onder meer de schoolmeester Tromp de Vries, vooroorlogse poëtische teksten uit de tijd van de Zuiderzee. Daarvan hebben we enkele op muziek gezet."
Het Urker taaltje is een 'overgangsdialect' met Friese, Amsterdamse en Deense invloeden. "Ik gebruik graag typische Urker woorden. Zoals 'damie' dat 'bijna' of 'binnenkort' betekent. Zo'n woord dreigt uit te sterven."
Hij heeft een drukke baan als adjunct-bankdirecteur maar zingt daarnaast regelmatig op bruiloften en partijen. "We maken luisterliedjes, cabareteske teksten over de gemeenteraad maar ook liederen met een boodschap. 'Drank & Drugs' is als waarschuwing bedoeld voor de jeugd."
Hoekstra citeert: "Ij wil d'r wel mie stoppen mar de drang die is zo groot/ ij wordt damie 21 maar z'n leven is al dood."
Religie speelt in Urk een grote rol, maar dat is bij de muziek van Leuster niet het geval. "We houden wel rekening met de cultuur van het dorp", benadrukt Hoekstra. "Door in het Urker taaltje te zingen, kun je je meer permitteren. Men neemt eerder iets aan."
Het Urker dialect is niet dood, stelt Hoekstra. Toch is de stichting hard nodig. "Met onze liederen hopen we de taal en cultuur nieuw leven in te blazen. Het nummer 'Oenze Bult' is zelfs een soort volkslied geworden. Maar we hopen ook dat anderen het dialect overnemen. En dat valt tegen. De vele koren wagen zich er nog niet aan."
Hoekstra betreurt het dat zijn dorp vaak negatief in de publiciteit komt. "We zouden achtergebleven en geïsoleerd zijn. Maar geen volkje is zo mondiaal als de Urkers. Onze visserij- en duikbedrijven doen zaken over de hele wereld."
Hoekstra roemt de lokale mentaliteit. "Hardwerkend en no-nonsense", vat hij samen. "De saamhorigheid is groot. De oude dorpskern is de parel van Flevoland, waar nog veel oude cultuur bewaard is gebleven. Wel vind ik dat Urk zo langzamerhand meer naar buiten mag treden." Voor Leuster ligt hier een taak. "We zouden graag een theatertour maken waarin we onze sterke kanten tonen, maar ook onze kwetsbare."
- Leuster met Fokke Hoekstra, Albert Visser en Douwe Gnodde: www.leuster.nl . Optreden bij Urker haven op 'pinksterzaterdag' 10 mei vanaf 10.00 uur.