 |
Het verhaal van Bert Schalkwijk:
Het is gelukt! Vanmorgen de 10.000 meter op de baan gelopen en
gewonnen.
Al vroeg moesten we ons melden. Mijn wedstrijd startte om 08.00 uur.
En zo vroeg was er nog geen vertraging in het programma. Dus echt om
08.00 uur de start.
Het was een spannende wedstrijd, en de mooiste die ik ooit heb
gelopen. Spannend omdat we met een kopgroep van 6 mannen de dienst
uitmaakten. Wisselend deden we kopwerk, en ik kende inmiddels
Gregory, Emilio en Kauko van eerdere wedstrijd. Het tempo lag niet
heel hoog, we liepen een gedisciplineerde race. Wel was het al 22
graden, maar daar had ik geen last van.
Bertien hield mijn rondetijden bij als een volleerd coach. Dat hielp
me goed.
Ik controleerde de race en liep steeds in tweede positie.
De laatste twee ronden ging Emilio versnellen, direct haakte ik aan.
Gregory ging de laatste 200 m als een speer, maar ik haalde hem in
en bleef hem net voor. De laatste 100 m met zure benen, maar ik
moest alles geven om nipt voor te blijven. En dat lukte!
Wereldkampioen! Daar kun je mee thuis komen.
Bertien en ik zitten met kippenvel en kunnen het nog bijna niet
geloven.
Heel veel felicitaties van alle mogelijke mensen in en rond het
stadion, met velen op de foto. Straks zit ik in fotoboeken van
Taiwan, Roemeni , Peru, Isra l en Spanje.
Ik heb steeds gezegd dat ik medaillekandidaat was en dat blijkt
waarheid geworden te zijn.
Ik ben, en Bertien ook, heel blij en trots. Bij de prijsuitreiking
krijg ik zeker tranen en mijn ogen als het Wilhelmus wordt gespeeld.
Zondag komen we weer thuis. Eerst genieten we nog van het moment en
van een paar dagen vrij in Porto Alegre.
|
|
