|
Inspreektekst Bukdijk d.d. 10 maart 2016 Ludo R. Timmerman
Goedenavond Dames en Heren. Fijn dat ik van mijn recht gebruik mag
maken om in te spreken.
Ik heb even moeten improviseren, want tot mijn grote verbazing vond
ik afgelopen weekeinde een artikel in het Financiëele Dagblad (FD),
waar ik overigens meer dan 8 jaar heb gewerkt, met de opzienbarende,
althans voor mij, kop:
"Gemeente Waterland koopt Bukdijk"
Het artikel bevat een interview met de burgemeester van Waterland,
mevrouw Luzette Wagenaar, en enkele wethouders. De heer Jean van der
Hoeven, o.a. verantwoordelijk voor Economische zaken, mevrouw Laura
Bromet, o.a. verantwoordelijk voor Duurzaamheid en milieu, mevrouw
Gabriëlle Bekhuis, o.a. verantwoordelijk voor Onderwijs en Toerisme
en recreatie en de heer Jacob Kes, verantwoordelijk voor Financiën.
“Mevr. Wagenaar, dat is groot nieuws en zo onverwacht”. Ja dat klopt
de hele zaak was in een week rond. Soms duren processen 8 jaar, 2
jaar en soms een week.
“Hoe kon dat zo? “ Door het langdurige contact dat ik met de
minister van I&M heb gehad, in het kader van de omringdijk van
Marken, kon het snel rond zijn.
En ik zag een kans om de maatschappelijke functie van deze 2,2 km
lange dijk te vergroten. In mijn achterhoofd speelde ook de gedachte
mee, om nu eindelijk de bestuurstructuur van Dijken en water eens te
vereenvoudigen. Maar schrijft u dat maar niet op. (Wat voor een
goede journalist juist een uitdaging is om het wel te noteren)
De heer van der Hoeven valt haar bij. Ja wij zijn overvallen, maar
als ik primair moet reageren, dan kan ik zeggen, dat het moment
precies past bij een proces dat nu in de gemeente loopt. Namelijk
een visie voor 2030 in het kader van de omgevingswet. Nu moet die
wel een beetje sneller komen dan begin 2018.
“En economisch gezien? “ Nou dan denk ik in eerste instantie aan een
doorsnede van de dijk. Dat kan een economische impuls geven aan
zowel Monnickendam als Marken. En nu ik toch improviseer, denk ik
aan een bescheiden zoetwateronderzoek centrum en mogelijk zelfs een
zoetwatervis kwekerij. De Urkers zitten al letterlijk en figuurlijk
te smullen.
“Het gesprek/interview wordt steeds geanimeerder” “De energie en
drang tot handelen bereikt een ongekende hoogte”.
Mevrouw Bromet vult spontaan aan: En denk eens aan de mogelijkheid
om zonnepanelen te plaatsen. Maar dan wel op halfhoge schuren, zodat
daar onder mogelijkheden zijn om een paar educatieve projecten te
ontwikkelen. Ja, valt mevrouw Bekhuis bij, precies mijn idee.
En gaat zij verder: Denk eens aan de recreatieve/educatieve opties.
Een paar educatieve molentjes bijvoorbeeld. Trouwens ‘Molendijk’ zou
ook een prachtige promotionele naam kunnen zijn.
“En toerisme?” Laten wij die term maar niet gebruiken, antwoordt
zij, want Markers worden al nerveus, als je die term gebruikt. En
wij moeten letten op voldoende draagvlak.
Wel zouden wij kunnen kijken naar de aanleg van een aantal
recreatieve eilandjes. Een dergelijk (proef) project loopt al in de
buurt van Lelystad.
“Mijnheer Kes, u heeft een aantal doorpakkende collega’s . Maar waar
moet dat allemaal van betaald worden?” Wij denken in eerste
instantie aan een tweeslag. “Hoe bedoelt u dat?” Nou wij nemen aan
de ene kant de haven over, en aan de andere kant sluiten wij een
vriendelijk pachtcontract af met RWS voor de dijk. Waarschijnlijk
voor twee jaar.
Wij hebben dan meteen inkomsten van de haven, en in die twee jaar
zetten wij een cooperatie op met private partijen voor de dijk.
Vraagt de Interviewer: “Mogen wij over een maand nog eens bij u
terugkomen?”
Geachte Raad: Van bovenstaande is slechts 1 zaak niet verzonnen!
Namelijk dat ik meer dan 8 jaar bij het FD gewerkt heb.
Ik dank u voor uw aandacht.
|
|