|
|
Als je werkt aan de dijk op Marken, helpt het als je zelf iets hebt
met dijken. Wat dat betreft is landschapsarchitect Durk de Vries
voor het project Marken: pilot meerlaagsveiligheid de juiste man op
de juiste plaats. ‘De mooiste plek is voor mij het grensgebied
tussen land en water.’
Techniek en
esthetiek
Tijdens de inloopavond op 18 mei 2016 kunt u 3 alternatieven van de
dijk bekijken. De Vries, die werkt bij ingenieurs- en
architectenbureau
Sweco (voorheen Grontmij), is nauw betrokken bij de
totstandkoming van die alternatieven: ‘Het is de taak van mijn
collega’s en mij om techniek en esthetiek samen te brengen’, legt
hij uit. ‘In het geval van Marken betekent dat: zorgen voor een dijk
die Marken tegen overstromingen beschermt én goed in het landschap
past. Voor dat laatste aspect ben ik verantwoordelijk.’
Wind en dynamiek
De Vries praat vol vuur over zijn werk op Marken: ‘Het ontwerpen van
de dijk is weliswaar een rationeel proces, waarbij we ons moeten
houden aan richtlijnen en criteria als het Kader
Ruimtelijke Kwaliteit,
zoals vastgesteld in september 2015 in de gemeenteraad van
Waterland. Maar wat dit project voor mij speciaal maakt is het
karakteristieke landschap. Aan de rand van het land, bij het water,
vind je vaak de mooiste plekken. Er staat veel wind en er is veel
dynamiek. Als kind kwam ik vaak bij de dijk van de Waddenzee. Ik
vond het altijd schitterend om naar boven te klimmen en over de
kwelders te turen.’
Historische en
culturele waarde
Het project op
Marken is volgens De Vries ook bijzonder vanwege de relatie van de
bewoners met het water om hun eiland: ‘Neem bijvoorbeeld de
Rozewerf, een van de meest gefotografeerde plekken. Het uitzicht op
het water is daar een essentieel onderdeel van het landschap. De
bewoners willen dat uitzicht graag behouden. Mijn technische
collega’s berekenen hoe we de dijk zo veilig mogelijk kunnen maken.
Ik bekijk hoe het zó kan dat we recht doen aan de historische en
culturele waarde van het eiland en aan de wensen van bewoners. We
wisselen ideeën uit om samen tot een ontwerp te komen.’
Mooie entree
De Vries noemt een ander voorbeeld: ‘Kijk naar de zuid- en westkade.
De zuidelijke kade krijgt het door zijn ligging veel zwaarder voor
zijn kiezen dan de westelijke. Technisch gezien verschillen ze dan
ook. Maar samen zijn ze wel één en dezelfde omlijsting van het
eiland, die bij aankomst meteen in het oog springt. Daarom zorgen we
voor een doorlopende lijn, zodat de kades een mooie entree tot
Marken vormen. Dat is waar het wat mij betreft om draait: werken aan
een technisch verantwoord ontwerp waarmee we het beste doen voor het
eiland én de bewoners.’
|
|
