naar Marker Nieuws indexpagina
Marken weigert geschenk van Amsterdamse ontwerpers
-
Het moest een geschenk zijn voor de bevolking van Marken. Alleen: de Markers willen het kunstwerk niet. Nu zijn de Amsterdamse ontwerpers op zoek naar een nieuwe plek voor 'De Waterstanden'.
 
Uitgerekend in de laatste weken van het herdenkingsjaar ter herinnering aan de watersnood van 1916 op Marken ging het kunstwerk van Amsterdammers Alfred Marseille en Horst Grütering kopje onder. 

Op initiatief van de lokale partij Waterland Natuurlijk! nam de gemeenteraad van Waterland een motie aan waarin het college werd opgedragen af te zien van plaatsing van het werk 'De Waterstanden' in het voormalige vissersdorp.

Het ging er weinig fijnzinnig aan toe. Raadslid Dorothy Borghardt sprak namens Waterland Natuurlijk! van "een kunstwerk waar niemand op zit te wachten".

Educatief
Een klap in het gezicht van de makers, van wie Marseille zegt dat het werk juist was bedoeld als geschenk aan de bevolking van Marken. "Een geste, om de warme gevoelens voor de veiligheid van het dorp tot uitdrukking te brengen."
 
"Het plan was dat lokale ondernemers het werk konden opnemen in rondleidingen", Alfred Marseille
 
Dat was in elk geval de opzet van de kunstenaars, en de vijf partijen die zich enthousiast achter het project hadden verzameld. 

De provincie, het hoogheemraadschap, Rijkswaterstaat, de Veiligheidsregio, het Bureau Toerisme en de gemeente natuurlijk die in de persoon van wethouder Gabriëlle Bekhuis (D66) de initiatiefnemer en de trekker was van het educatieve kunstproject.

Blauwe hekjes
Tot op het allerlaatste moment, vertelt Marseille, was er ook geen wanklank te horen geweest over het door zijn bureau Zeezeilen ingeleverde ontwerp van zeven metershoge zuilen op de kaart van de kust van Nederland.

Zes zuilen die met behulp van ledlampjes de actuele waterstanden aangeven van de kustplaatsen Vlissingen, Hoek van Holland, IJmuiden, Den Helder, Harlingen en Delfzijl.

De zevende zuil laat het waterpeil zien van Marken in 1916: bijna drie meter boven NAP. Marseille: "Om in een oogopslag duidelijk te maken hoe hoog het water op die plek heeft gestaan. Dat leek ook interessant voor de honderdduizenden toeristen die het dorp jaarlijks aandoen. Het gevecht tegen het water wordt inzichtelijk gemaakt. Het plan was dat lokale ondernemers het werk konden opnemen in rondleidingen."

Alles veranderde op een laatste informatieavond in het dorp, waar ongeveer twintig belangstellenden aanwezig waren, onder wie vijf fanatieke tegenstanders. 

Marseille: "Die mensen hebben de hele bijeenkomst naar hun hand gezet. De stemming was buitengewoon negatief. De wethouder heeft ons nog wel voorgesteld, maar liet zich daarna niet meer horen. Wij zijn voor de leeuwen geworpen."
 
"Er kwamen allerlei frustraties los waar wij niet zo veel mee te maken hadden", Alfred Marseille
 
Marseille zegt terugblikkend dat er waarschijnlijk meer speelde dan het kunstwerk. "Er kwamen allerlei frustraties los waar wij niet zo veel mee te maken hadden. Over het feit dat de mensen in Marken hun hekjes niet blauw mogen verven zonder toestemming van de gemeente, maar dat er ondertussen wel busladingen met toeristen in het dorp worden losgelaten. Dat kwam allemaal voorbij."
 
Deze analyse wordt gedeeld door voorzitter Henk Zeeman van de Stichting Eilandraad Marken op Marken. "Het heeft niets te maken met het kunstwerk of de kunstenaars. Wel met de plek van het kunstwerk: de parkeerplaats voor de toeristen. Het toerisme ligt heel gevoelig bij de bewoners. Zeker de omwonenden van de parkeerplaats hadden zoiets van: wat komt er nu weer op ons af? Zij gingen in het verzet."

Watersnoodbridge
Zeeman sluit niet uit dat de Markers ook wel wat last hadden van watersnoodmoeheid, op het einde van een herdenkingsjaar dat bol stond van de activiteiten, variërend van watersnoodbridge tot een rampendiner voor het hele dorp op de dijk. In de haven werd ook al een kunstwerk onthuld, 'The Wave' van Linda Verkaaik, dat herinnert aan de ramp die in het dorp zestien levens eiste. 

Voor Alfred Marseille is Waterland niet meer in beeld als plek voor het kunstwerk. "We gaan binnenkort nog wel in gesprek over de kosten die wij hebben gemaakt. Die moeten worden vergoed. We zijn nu op zoek naar een alternatieve plek voor het werk. Het overstromingsgebied was groter dan Marken. Met een paar kleine aanpassingen kan het bijvoorbeeld ook heel goed in Amsterdam-Noord staan."
 

Bron: Algemeen Dagblad, woensdag 1 februari 2017

 naar Marker Nieuws indexpagina